Nog eentje dan...

Lieve computerkijkbuiskinderen,

Hierbij weer een update vanaf het altijd zonnige Curaçao, want dat werd wel weer eens tijd dacht ik zo. Ik kan het stiekem gewoon niet laten om mijn waarbenjij.nu te laten zwijgen… Het zal niet zo’n lange zijn, aangezien het hier gewoon zijn gangetje gaat, maar wel een belangrijke in termen van beeldvorming, want er komen eindelijk weer foto’s!

Sinds mijn laatste openbaring over Annet en het samenwonen zijn we inmiddels alweer verhuisd. Nu alweer!? Hoor ik u denken… Ja, nu alweer. Onze grote vriend de huisbaas liep de kantjes er namelijk nogal vanaf, zo hadden we na anderhalve maand nog steeds geen wasmachine, geen vriezer, geen internet en geen hele porch meer. Met name dat laatste was een regelrechte aanfluiting, namelijk het bouwen van een extra kamer op wat onze grote porch was. Na afloop was het ons kleine porchje geworden :’(. We deelden nu ook het huis met 3 personen in plaats van met 1 zoals ons beloofd was, waardoor het geheel wel weer heel erg het studentenhuis idee kreeg, iets waar Annet toch al wel heel erg overheen gegroeid was en ik merkte dat ik dat toch ook eigenlijk wel een beetje gezien had.

Zo kwam het dat we op zoek gingen naar een nieuw appartement en dat ging ineens in een enorme stroomversnelling waarbij we op zaterdag ochtend bij een appartementje zouden gaan kijken en zaterdagavond de aanbetaling hadden gedaan voor het nieuwe appartement. Overigens was dat niet het appartement waar we gingen kijken, want onderweg belden we waar het precies was en toen kregen we te horen dat het al verhuurd was. Toen naar een internetcafé gegaan alwaar we op de viavia (zoiets als de particulier vroeger) website keken en daar stond een leuk appartementje op. Kijken, helemaal verliefd worden, toch nog even bedenktijd vragen, 3 uur later bellen om te zeggen dat we het deden en te horen krijgen dat twee andere mensen op het punt stonden om het ook te doen. Maar wij waren eerst en zodoende zijn we inmiddels verhuisd naar Anasaweg 6-4, alwaar we een 1 slaapkamer appartement hebben, met een woonkeuken waar een slaapbank in staat (dus u kunt nog steeds bed en breakfast boeken, echter wel tegen 25 gulden per persoon per nacht, regels van de vehuurder) en geen porch, maar een eigen stuk tuin. Oh ja, had ik al gemeld dat er een zwembad bij zit? Stukje bij beetje komen we dichter in de buurt bij ons eigen droomhuis aan het Spaanse water met een enorm motorjacht aan de aanlegsteiger…

Maar voorlopig zitten we hier helemaal goed, het is nog steeds in dezelfde buurt als mijn vorige twee adressen, waardoor ik dus dicht bij werk, supermarkt, strand en snèk zit. Alleen mijn auto was het er in het begin niet mee eens dat we weer verhuisd waren, na de verhuisdag stopte hij ermee. Na veel navragen bij alle zelfbenoemde amateurmonteurs bleek het waarschijnlijk de bougies te zijn. Toen heb ik met hulp van Stefan (die inmiddels zelf-aangeleerd prof-monteur is geworden) de bougies vervangen (niet dat je daar prof voor moet zijn, maar ik had het in mijn eentje niet geregeld haha), maar dat bleek het helaas ook niet te zijn. Toen heeft Annet hem naar de garage gebracht (op haar vrije dag, alsof ze niks beters te doen had, LIEF!), alwaar ze uitvonden dat het de coil was (geen idee, maar dat is de spoel die de stroom opwerkt die door de kabeltjes naar de bougies gaan geloof ik), we zaten dus toch in de buurt met de bougies. Na het vervangen van de coil rijdt mijn auto nu weer als een zonnetje (afkloppen) en ben ik weer helemaal gesetteld en wel en blij enzo.

Nu heb ik ook eindelijk weer internet, waardoor ik jullie kan verblijden met foto’s. Waaronder de langverwachte uiterst gewilde foto van Annet (en mij), foto’s van het huis, de tuin en het zwembad en het softballen.

Tot de volgende keer maar weer!

Kusje